از کنف برای اولین بار در حدود 900سال قبل از میلاد مسیح یاد شده.در هندوستان از این گیاه در ابتدا جهت تهیه مواد مخدر و از گل های آم برای تهیه دارو استفاده میشد.
و سپس به منظور استفاده از الیاف این گیاه، در کشت آن همت گماشته شد و این گیاه بعد ها از طریق هندوستان به اروپا راه یافت.
پس از ایجاد ارتباطات دریایی در قرن شانزدهم میلادی، توسعه و تکامل رد این گیاه به جداکثر خود رسید و از طریق اسپانیا به آمریکای جنوبی و شمالی راه یافت.به طوری که از اواخر قرن هفدهم تا کنون کشت کنف در ایالت کنتاکی از رونق خاص برخوردار است.
از آنجایی که رشد و نمو این گیاه بستگی خاص به مناطق کشت دارد، لذا طرق مختلفی در نحوه کشت آن به وجود آمده، نوع روسی این گیاه 150 تا 180 سانتیمتر طول دارد و در صورتی که ارتفاع ساقه کنف ایتالیایی به 300 الی 350 سانتیمتر میرسد.
یکی از عموامل مهم در تعیین مرغوبیت کنف، رنگ آن میباشد.به طوری که رنگ های شفاف مانند سفید و زرد مرغوب تر از رنگ های سبز، خاکستری و اصولا رنگ های تیره میباشد.ضمنا مقاومت الیاف روشن در مقابل پارگی بیشتر از الیاف تیره است و عمل سفید گری بر روی این الیاف برعکی الیاف کتان اثر زیادی ندارد.از الیاف کنف برای تهیه پارچه هایی مانند روکش تشک، تهیه انواع چادر، بادبان کشتی، تهیه کمربند و همچنین به صورت نخ چله در تهیه قالی و قالیچه، تهیه انواع نخ های خیاطی و انواع طناب ها استفاده کرد.
